Brusnica je tvrda i crvena bobica koja, zahvaljujući većoj količini vitamina C u svom sastavu ima kiselkasti ukus. Ovaj se dragoceni plod može koristiti u svežem obliku, može se čuvati smrzavanjem ili sušenjem, a sa njim se mogu pripremati i različiti sosovi i ukusna jela. Brusnica je plod bogat različitim zaštitnim materijama, uz vitamine i minerale i druge hranjljive sastojke (vitamin A, vitamin C, kalijum i biljna vlakna). U njima su okriveni brojni bioflavonoidi, koji imaju snažno antioksidativno delovanje, čime smanjuju rizik oboljevanja od različitih karcinoma.
Brusnica je još drevnim stanovnicima severnoameričkog kontinenta bila poznata po svojim lekovitim svojstvima, kao i neiscrpan izvor zdravlja, osveženja i užitka. Danas i mnoga naučna istraživanja potvrđuju delotvornost brusnice, a njena primena proširila se na čitavu planetu.
Brusnica je naziv koji obuhvata nekoliko vrsta zimzelenih grmova iz roda Vaccinium, porodice Ericaceae, od kojih su najzastupljenije američka (Vaccinium macrocarpon) i evropska brusnica (Vaccinium vitis-idaea). Plod brusnice je crvena tvrda bobica kiselkastog ukusa. Može se naći u hladnijim delovima severne hemisfere, a kod nas raste u Gorskom kotaru i Lici. Vrlo je otporna na hladnoću, može izdržati temperature do -40°C.
Brusnica se uzgaja u područjima s hladnijom klimom, a za rast zahteva vlažno, kiselo tlo. Najviše se uzgaja u Severnoj Americi – Kanada i SAD proizvode čak 98% ukupne svetske proizvodnje.
Uprkos svim ovim lekovitim svojstvima, s upotrebom proizvoda od brusnice treba biti oprezan. U većoj koncentraciji brusnica ima nepoželjne efekte za pacijente s bubrežnim kalcifikatima. Zbog veće koncentracije oksalata, može imati i laksativni učinak. Na oprezu treba da budu pacijenti na terapiji s varfarinom, osobe vrlo osetljive na salicilate i lica koje koriste lekove za lečenje prostate i urinarne opstrukcije.
.jpg)
